हे शिखर वर्षातील बराच काळ हिमाच्छादित असते. इ. स. १८११ मध्ये व्हॉलेइसकँटनच्या बाजूने मायर या स्विस बंधूंनी हे प्रथम सर केले. त्यानंतर १८६५ मध्ये पश्चिमेकडील अत्यंत अवघड बाजूने सर यंग जॉर्ज व एच्. बी. जॉर्ज या ब्रिटिश गिर्यारोहकांनी जिंकले. १९२७ मध्ये दक्षिण बाजूनेही यशस्वी चढाया झाल्या. याच्या परिसरातील सृष्टिसौंदर्यामुळे हे पर्यटकांचे प्रमुख आकर्षण बनले आहे. आयगर व मंक शिखरांदरम्यान सु. ७ किमी. लांबीचा बोगदा काढण्यात आला असून त्यातून युंगफ्राऊ या खिंडीपर्यंत (उंची ३,५५७ मी.) लोहमार्ग नेण्यात आला आहे (१८९६ ते १९१२). ही खिंड युंगफ्राऊ व मंक शिखरांदरम्यान असून लोहमार्ग असलेले यूरोपातील हे सर्वांत उंच ठिकाण मानले जाते. येथे पर्यटकांसाठी सर्व सुविधा उपलब्ध असून सृष्टिसौंदर्य व हिवाळी खेळांसाठी ते प्रसिद्ध आहे. येथे एक अल्पाइन संशोधन केंद्र आहे. युंगफ्राऊच्या जवळच असलेले स्फिंक्स हे शिखर ३,५७६ मी. उंचीचे असून तेथे एक वातावरणविज्ञान केंद्र उभारण्यात आले आहे.
क्षीरसागर, सुधा; चौंडे, मा. ल.
स्त्रोत: मराठी विश्वकोश
अंतिम सुधारित : 7/27/2020