चंदनावरील रोग व उत्पन्न
चंदनावरील रोग व उत्पन्न
चंदनावरील रोग व उत्पन्न
प्रस्तावना
चंदनावर शक्यतो नुकसानकारक जैविक अथवा बुरशी रोगाचा प्रादुर्भाव आढळत नाही. परंतु जंगलातील जुनाट झाडांवर स्पाईक रोग मायक्रोप्लाझमा सदृश्य जिवाणूपासून झाल्याचा आढळून आला आहे. किडीमध्ये भुंगे हे रात्री पानांच्या कडा कुरतडत मधल्या शिरेकडे खात जातात. हे किडे पानांच्या खालच्या बाजूस अथवा पानाच्या गुंडाळीत अथवा जाळे बनवलेल्या पानात दिवसा आढळतात. त्याचबरोबर रस शोषणारी अळी, खोड पोखरणारी अळी, वाळवी या किडींचा प्रादुर्भाव चंदनावर आढळून येतो. यांचा प्रादुर्भाव होऊ नये. याकरिता कृषी विज्ञान केंद्रातील तज्ञांच्या सल्ल्यानुसार सप्तामृताच्या फवारण्या वेळीच कराव्यात. प्रादुर्भाव झाल्यावर नुकसानीची पातळी ओलांडण्यापुर्वी रासायनिक किटकनाशकाची फवारणी करावी. मात्र सतत रासायनिक किटकनाशकाचा वापर शक्यतो टाळावा. म्हणजे त्याचा चंदनाच्या गाभा व तेलाच्या दर्जावर परिणाम होणार नाही.
काढणी
चंदनाचे झाड साधारण 30-60 वय वर्षापर्यंत तोडणीयोग्य होते.
उत्पन्न
चंदन हि हळूहळू वाढणारी प्रजाती आहे. चंदनाचा खोड/गाभा 10 व्या वर्षापासून परिपक्व होतो. खालील तक्त्यात दिलेल्या उंची आणि घेर या तपशिलाप्रमाणे झाड काढणी योग्य झाले कि नाही ते कळते.
|
वय (वर्ष) |
घेर (से.मी) |
उत्पन्न (किलो)
|
|
10 |
10 |
1 |
|
20 |
22 |
4 |
|
30 |
33 |
10 |
|
40 |
44 |
20 |
|
50 |
55 |
30 |
|
|
चंदनाचा गाभा
चंदनापासून सुगंधी गाभा व त्यापासून तेल मिळते. सुगंधी गाभा हा तुरट, कडू, ताप निवारक, थंड, उल्हासित, कडक, जड, टिकाऊ, मधुर आणी तिव्र वासाचे, दोष विरहीत पिवळसर अथवा तपकिरी रंगाचे, सरळ घट्ट दाणेदार व एक साच्याचे तंतुमय तेलकट गाठी विरहीत असतो. फिक्या रंगाच्या गाभ्यामध्ये गडद रंगाच्या गाभ्यापेक्षा तेलाचे प्रमाण जास्त असते. चंदन तेलाचे प्रमाण 10 वर्षापेक्षा जास्त वयाच्या झाडात 0.2 ते 2%, तर परिपक्व झाडात 2.8 ते 5.6% असते. मुळापासून शेंड्याकडे 45% पर्यंत तेलाचे प्रमाण कमी होत जाते तर गाभ्याच्या मध्यबिंदूपासून ते बाह्य भागापर्यंत 20% पर्यंत कमी होत जाते. गाभा तयार होण्याचे काम 4 वर्षाच्या पुढे सुरू होते. तर नैसर्गिकरित्या ते 7 वर्षाच्या पुढे होते. 12 ते 15 वर्षात 12 ते 15 सेंमी व्यासाच्या वृक्षापासून 30 ते 35 किलो सुगंधी गाभा मिळू शकतो.
गाभ्यापासून तेल
गाभ्याच्या पावडरवर वाफेच्या उर्ध्व पतनाची क्रिया करून तेल काढले जाते. त्यास जगभर 'इस्ट इंडियन सँडलवूड ऑईल' या नावाने ओळखले जाते. बाह्य लाकडा पासून दुर्मिळ वस्तू, खेळणी, कॅरम गोट्या (कॉईन) बनविल्या जातात. तर ताज्या पानांपासून फिक्कट पिवळे मेण मिळते.
चंदन लागवड करताना
खाजगी जमिनीमध्ये चंदनाची लागवड करण्यसाठी परवानगी लागत नाही. परंतु प्रजाती तोडण्यासाठी विभागीय अधिकाऱ्याकडे परवानगी घेणे गरजेचे असते. चंदन एक संरक्षित वण प्रजाती आहे, त्यामुळे तोडणीस आणि विक्रीस वनरक्ष कायदा 1956 अंतर्गत पुरवठा परवानगी घेणे आवश्यक आहे. लागवड केल्यानंतर जमिनीचा सातबारा नमुन्यामध्ये नोंद करून घ्यावी आणि संबंधित वन अधिकाऱ्याच्या आपल्या प्रक्षेत्रावर चंदन लागवड असल्याचा दाखला प्राप्त करून घ्यावा.
चंदन लागवडीसाठी अर्ज सदर करतांना लागणारी कागदपत्रे
वृक्ष तोडीचा नमुना नं.1.
लागवड असलेल्या जमिनीचा सातबारा.
लागवड असलेल्या क्षेत्राचा 8 अ.
लागवड असलेल्या जमिनीचा नकाशा.
लागवड असलेल्या जमिनीच्या चतु:सीमा.
12 हेक्टर पेक्षा कमी जमिन असल्याचे प्रमाणपत्र.
उन्नत व प्रगत गटात मोडत नसल्याचे प्रमाणपत्र.
पुन: वृक्ष लागवड करणार असल्याचे हमीपत्र (100 रुपयांच्या स्टांप पेपरवर)
लेखक: डॉ. स्नेहल दातारकर, प्रा. अमोल नागमोते
स्रोत- कृषी जागरण
अंतिम सुधारित : 7/4/2020
